domingo, 10 de julio de 2016

Receta del Pionono

O pionono é un  pastel de tamaño pequeno elaborado en Santa Fe, que esta moi preto á cidade de Granada (España). O nome de pionono foi dado en honra ao papa Pío IX.
No seu inicio escribíase con dúas palabras Pio nono, porque Leopoldo Alas escribiu na súa novela La Regenta o nome todo xunto e desde ese momento escribiuse todo xunto.
Componse de dúas partes: Una fina lamina de biscoito enrolado en forma de cilindro cun liquido moi doce, coroado con crema tostada.

Resultado de imaxes para piononoReceta:

Ingredientes e elaboración:

         1. Para o biscoito:
  • Catro ovos
  • Un pelisco de sal 
  • 60 gr. de azúcar
  • Unha culler de mel  
  • 70 gr. de fariña de repostería
  • Canela molida (a empregamos no montaxe final) 

        2. Para o xarope:
  • 60 gr. de Ron Montero
  • 250 gr. de auga 
  • 15 gr. de azúcar
       3. Para a crema pasteleira:
  • Medio litro de leite (250 gr.)
  • 35 gr. de Maizena
  • 65 gr. de azúcar
  • Tres ovos
  • Unha culleriña de azúcar vainillado  
  • Ralladura de media laranxa
  • Ralladura de medio limón
  •  Un pelisco de sal 
      Outras notas que vos poden interesar:
  • Usar azúcar moreno da un toque de cor e sabor.
  • A leite desnatada fai a crema pasteleira mais lixeira.
  • Introducir as porcións en almíbar antes de poñerlle a crema, fanas moito mais xugosas

En América Latina solíanse facer cun sabor doce ou salgado e consistían nunha fina masa de bizcochuelo. 

Resultado de imaxes para pionono



En Porto Rico e un rolo frito de plátano maduro con carne molida dentro.










                                                                                                                                                          Antía

martes, 21 de junio de 2016

Poesía Femenina Hispanoárabe

As mulleres de al-Andalus compoñían poemas que só eran recoñecidos polos seus familiares, son os homes os que transmitían seus poemas; versos de fillas, tías ou de avoas. Wallada y Hafsa ar-Rakuniyya son as poetisas das que temos máis versos.

Hafsa Bint al-Hayy Ar-Rakuniyya de Granada: 

A una dama que le pidió un escrito de su puño y letra.

!Oh bella señora y más aún noble señora!, 
aparta sus ojos de las líneas que trazó mi cálamo
si no es para mirarlas con amor,
sin prestar atención a sus defectos de escritura y estilo.

(Poesía femenina hispanoárabe, Castalia)



                                                                                                                                    Clara.

lunes, 20 de junio de 2016

Catedral de Granada

A catedral de Granada é un templo católico e a sede da arquidiocese da cidade.Localizase no centro da cidade, entre a rúa Oficial, rúa Cárcel, praza das Pasiegas e a Gran Vía de Colón. É unha das obras cumes do Renacemento español.
Durante o reinado de Carlos I leváronse a cavo  numerosas construcións coma a Catedral de Granada, a Catedral construíuse entre o ano 1526 e 1561, a súa arquitectura e do Renacemento e do Barroco.
No 1664 Alonso Cano reformou a fachada principal, na cal introduxíronse elementos barrocos dándoselle tamén o seu nome a faculdade de belas artes. En 1706 Francisco de Hurtado e despois del José Bada contribuíron ao actual sagrario da catedral.
Dentro da Catedral hai varias capelas como a capela da Virxe do Pilar a capela da nosa señora do Carmen.
 A catedral só ten unha torre debido a que cando a estaban construíndo os arquitectos non calcularon os cimentos. Chegado un certo momento, os arquitectos observaron coma os cimentos da torre que estaban construíndo empezaron a derrumbarse e detiveron a súa construción.

Prezo:
- Entrada xeral individual ou grupos: 5 euros (audioguía incluída)
- Estudantes: 3,5 euros
- Menores de 12 anos e discapacitados: entrada gratuíta
- Colexios de Granada e da provincia: gratuíto (sen audioguía)
 
Horario: 
- De luns a sábado: de 10:30 a 18:00 horas
- Domingos e festivos: 14:30 a 17:30 horas

Datos de contacto:
Direción: Gran Vía de Colón 5, 18001. 
Teléfono: 958 222 959.  
 

 
 
 
 


 


Albaicín


O Albaicín é un barrio popular onde vivían os árabes no século XI ata o século XV.

Resultado de imaxes para albaicin
https://goo.gl/cVCeAk
O Albaicín fórmano casas con rúas estreitas e algunhas sen sda, para protexer o barrio, as casas están pintadas de branco xa que absorbe menos a calor e tamén por motivos de hixiene. Algunhas vivendas teñen xardíns, son os  chamados Cármenes.

A Porta Elvira construíuse no século XI polos sultanes Zeríes, foi a entrada principal a Granada e por onde entraban as mercadurías como a seda.

Ao entrar pola Porta Elvira atópase unha rúa principal co mesmo nome, ao longo dela hai moitos bares algúns serven comida rápida como shawarma, tendas de obxetos típicos do Norte de África e cerámicas típicas de Granada.

Resultado de imaxes para calle de la caldereria
https://goo.gl/RJHzVW
Á esquerda atópase a Rúa da Caldererería Nova coñecida como a Rúa das Teterías,porque abundan as tendas de teterías, cachimbas, farolas árabes, Tajine, etc.

O  Mirador de San Nicolas é un lugar situado na colina do Albaicín, onde a xente vai pasar as tardes para escoitar a música dos guitarristas, mirar a Alhambra dende o alto e sacar fotos. Nél atópase a igrexa de San Nicolás do século XVI, foi construída sobre unha antiga mesquita.

Subindo atopáse San Miguel Alto, o Mirador máis alto da cidade. Desde el pódese ver toda Granada, nél atópase a Ermida de San Miguel Alto construída no 1671.
A Ermida era un lugar de oración e acollida de persoas de relixión católica.
 
Hicham Khedar